مش راح اقول كان القمر اخضر و عاشق..
كانت مدينتى غطته بدموع حداد..
لما مدينتى رشته بالصهد و الاحزان..
كات سمته..
ماعاش فى راسك يامدينتى غير عرايا الفكر.
يتنفسوا بكا..
يتنزهوا فوق جبهتك فى العصر..
ويشرنقوا اسم الكلام فى كتاب ضرير.ويبسموا الاحزان فى قلب الفجر..
نزل القمر يسأل مدينتى.
ليه يا حلوة تصلبينى كده..؟
وماتت دهشته..
ايامها غاب القمر بالعام.
ما بانت ضحكته..
ولقوه فى وش الصبح متطوح
على الجدران
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق